تعیین نسبت‌های واکنش‌پذیری مونومرها درکوپلیمرشدن اتیل آکریلات-متاکریلیک اسید با استفاده از روش‌های برون خطی 1H NMR

خواص فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی سامانه‌های پلیمری به ویژگی‌های ریزساختاری زنجیر‌های درشت‌مولکولی بستگی دارد. نسبت‌های واکنش‌پذیری از خاص‌ترین پارامترهای سینتیکی هستند که دیدگاه روشنی درباره ترکیب میانگین و توزیع توالی مونومرها را در سامانه‌های کوپلیمری ایجاد می‌کنند. نسبت‌های واکنش‌پذیری دو کومونومر متاکریلیک اسید (MAA) و اتیل آکریلات (EA) در دمای 60 درجه سلسیوس به روش کوپلیمرشدن رادیکالی محلول در درصد تبدیل‌های کم بررســـی شد. در نمونه‌های سنتز شده از آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل (AIBN) به‌عنوان آغازگر گرمایی و از دی‌متیل سولفوکسید دوتریم‌دار (DMSO-d6) به‌عنوان حلال واکنش استفاده شد. سپس نسبت‌های واکنش‌‌پذیری به روش‌های خطــــی حداقل مربعات معمولی (OLS) برون خطی 1H NMR که شامل روش‌های مایو- لوئیس، فاینمن-راس، فاینمن- راس معکوس، یرزلیوف-بروخینا-راسکین، جوشی-جوشی، کلن- تادوس، کلن-تادوس توسعه یافته و مائو- هوگلین است. نسبت‌های واکنش‌پذیری حاصل از روش‌های خطی برون خطی 1H NMR با استفاده از روش‌های حداقل مربعات تعمیم یافته(GLS) و حداقل مربعات معمولی (OLS) بررسی شد. نتایج نشان داد، روش GLS نسبت به روش OLS ، مقادیر ضریب تعیین (R2) افزایش و مقادیر واریانس نسبت‌‌های واکنش‌پذیری را به‌طور نسبی کاهش می‌دهد. همچنین نشان داده شد، نسبت‌‌های واکنش‌پذیری حاصل از روش مائو-هاگلین به روش GLS بهترین تخمین خطی را نشان می‌دهد.